Er byrjuð að lesa nýja bók. Ætla að geyma aðeins Angels and Demons eftir Dan Brown og er tekin til við að lesa -Frá kreppu til þjóðarsáttar, saga vinnuveitendafélags Íslands- hljómar óspennandi en er ótrúlega merkileg saga. Eða þá að ég er komin með leið á að vera í sveitinni og þyrstir í fróðleik af einhverju tagi...
Það voru hjón að fara héðan í dag, eftir að hafa gist í tvær nætur. Þau eru alveg örugglega hollensk, þau tala allavega tungumál sem ég skil ekki bofs í. Allavega, ég er búin að tala fullt við þau og dekra við þau fram og til baka, færa þeim morgunmat uppá herbergi, gera með þeim tímasketsjúal um hversu lengi þau eru að fara í svona myvatn sightseeing tour og fleira. Það sem er skrítnast við þau er það að þau eru alltaf að kíta eitthvað, þau eru aldrei sammála um neitt. Ekki einu sinni hvenar þau vilja vakna! í gærkvöldi báðu þau um vakningu og hann vildi vakna 6:55 en hún vildi vakna 7:05... Þau rifust um hvaða vín þau ætluðu að fá í salnum í gær og hvort nautið ætti að vera medium eða will done... hvað kemur það henni við hvernig nautið hans er steikt... Þau voru alveg vinir mínir í gær og í fyrradag. En í morgun þegar þau komu fram þá virtust þau ekki geta litið af hvort öðru og farin að vera æðislega leiðinleg við mig... Undarlega framkoma...
Þetta er ekki skemmtileg færsla...
kv.
þuríður