thuridurp.bloggar.is

Hver bloggar? Nú er það bara facebook!

Sit ég ein og sauma,
inní litlu húsi,
enginn kemur að sjá mig,
nema litla músin...

11. desember í dag, ég er búin að bíða eftir 11. desember í meira en mánuð, æsispennt að bíða og bíða og bíða eftir að þessi dagur renni upp. Klára prófin og komast suður. Komast heim til Reykjavíkur og knúsa allt fólkið mitt. Benna minn, Mömmu og Ástríði, Mörtu og Gullglyðrurnar. En nei nei. Vegna þess að þegar ég ætla í flugferð og sérstaklega ef ég hlakka til að fara í flugferð, þá er alltaf stormur.

Hvernig stendur á því að einhvernveginn er maður alltaf veðurtepptur þegar manni langar ekki neitt að vera veðurtepptur...

Annars er takmarkað að frétta. Ég á ennþá heima á Akureyri, ég er ennþá í sama náminu, Benni er ennþá besti kærastinn minn, ég er ekki farin á hausinn og ég er ennþá dauðfegin að eiga ekki neitt.

... hoppaðu upp og lokaðu augunum,
bentu í austur
bentu í vestur
bentu á þann sem að þér þykur bestur.

Bubbi síðan handleggsbrotnaði og öllu tónleikahaldi frestað svo ég er fyrir löngu síðan hætt að láta þetta fara í taugarnar á mér.

Það er allt á bólakafi í snjó á Akureyri, ég virðist hins vegar ekki geta metið hvaða leiðir er best að fara í snjófarganinu. Fór til Monu vinkonu í gær, þetta er ekki flókin leið, bara yfir götuna og meðfram blokkinni við hliðiná og svo niður smá brekku. Það sem ég gerði mér hinsvegar ekki grein fyrir var að skaflarnir sem myndu kannski ná fullvaxta karlmanni uppað kálfa, ná mér auðvitað upp að mitti, ég sökk í snjóinn alveg bara... og datt í brekkunni og festist í skaflinum... kom svo í hurðina hjá Monu með snjó uppí klof. Ég þarf að finna mér betri leið...

Fórum í bíó í gær og hlógum svo mikið.

Ég er svo reið eitthvað þessa dagana og leyfi svo ægilega mörgum hlutum að fara mikið í taugarnar á mér.
Nýjasti pirringurinn tengist þessari frétt sem birtist í dag á mbl.is. Þar segir frá krepputónleikum sem Bubbi og fleiri tónlistarmenn ætla að slá til í Laugardagshöll á næstunni. Þar er Bubbi að leita styrkja til að halda tónleikana og getur þess að ókeypis verður á tónleikana. Hann ætlar líka að halda tónleika á landsbygðinni, Akureyri, Húsavík, Dalvík, Sauðarkróki og Reykjanesbæ (það vantar nú stóran hluta landsbyggðarinnar í þennan pakka en jæja...) nema þar er sko aldeilis ekki ókeypis á krepputónleika heldur kostar miðinn 2000 krónur. Eins og ég skil fréttina ætlar hann að halda landsbyggðarkonserta til þess að safna peningum fyrir stóru ókeypis krepputónleikana í laugardalshöll.

Mér reiknast því að við "landsbyggðarfólkið" erum að fara að borga ókeypis krepputónleika fyrir íbúa höfuðborgarsvæðisin. Og það fer í taugarnar á mér!

Við Lærum og lærum og lærum og lærum

Benni vill eiga heimilislausu kisuna hérna í Kjalarsíðunni

Kristín kom í heimsókn og fór beint í Sing Star

Við fórum í Undir Sólinni og Ástríður reyndi að svindla

Mig langar í nýjan kofa, hver vill búa til?

Mona og Rannveig voru Mörgæsir

Ég var líka mörgæs, en mæs var bóndadurgur

Oooog Svona erum við Benni sæt og fín.

Kaffitími á B-3…
“…sáuð þið gaurinn þarna í þættinum sem var… æji muniðið.. hann vissi ekki neitt, svo var hann líka örugglega hommi…”
“…nei það er svoleiðis, þú matt gera hvað sem er við eigin líkama, þú mátt selja þig en ekki kaupa vændi og svo held ég að það megi ekki vera 3 aðili, so lets do it…”
“…iss þið yrðuð allar keyptar á undan mér ef við færum niðrá torg, ég er orðin svo gömul…”
“…láttu ekki svona þeir myndu örugglega kaupa þig líka, menn hafa mismunandi smekk á konum…”

Kominn tími, Hilda brjáluð svo ég þarf að skrifa hluti. Mig langar það samt lítið. Einhvernveginn er blogg-andinn ekki yfir mér þessa dagana. Ég er reyndar búin að skrifa margar greinar en þær eru á vel geymdum stað í tölvunni og verða kannski birtar annars staðar.. síðar.. En það er ævintýri sem kemur betur í ljós síðar. En draumatækifæri samt sem áður.

Það eru ákveðnir hlutir sem ég er með í huga. Sem mig hefur alltaf langað til að gera. Kannski ég láti bara verða af því. Ég sé til samt. Kemur í ljós.

Það er svo margt spennandi og skemmtilegt að gerast í kringum mig, veðrið er frábært (ég skrifaði fyrst verðið er frábært… en það getur ekki staðist), Reykjavík er æði, vinnan er fín og ekki skemma brjálæðislega fyndnir kaffi- og hádegistímar fyrir þar sem reynt er að ráða lífsgátuna. Það er svolítið fyndið að vera hérna samt og ekki í sveitinni minni. Merkilegt samt hvað ég finn lítið fyrir því. Ég bjóst alveg eins við því að þjást af fráhvarfseinkennum og vera stanslaust að hringja og spyrja hvernig hitt og þetta væri og hvað væri að frétta og svo framvegis. En… mér er eiginlega bara alveg sama, ég er að gera svo miklu skemmtilegri hluti.

Ég las blogg um daginn hjá þingmanni. Kvenþingmanni þar sem hún skrifaði um Sex and the city bíómyndina, grunnhyggið kvenfólk og grunnhyggnar hugsanir og yfirborðskenndina sem fyllti myndina. Þessi kona er sú eina sem ég hef heyrt tala um þetta. Ég sjálf fór á myndina og tók tilfinningaskallann allan, í orðsins fyllstu merkingu. Mömmu fannst stórkostlega skemmtilegt og gamla konan ljómar þegar hún talar um myndina. Myndin um 4 ólíkar konur sem eru að gera algjörlega ólíka hluti inniheldur bara staðreyndir um líf kvenna. Kannski ástarlíf kvenna. Svona er þetta bara. Má vera að þessari konu sem skrifaði þetta blogg um grunnhyggna kvenfólkið finnist hún vera það intellectual manneskja að hún hafi ekki þessar tilfinningar og tilfinningar séu bara drasl sem er ekki takandi mark á. Það er orðið svolítið þannig í þessu samfélagi, bara harka af sér og ýta sér áfram í gegnum allt, no matter what.

Tilfinningar hvað?

Mér hefði fundist sárt ef ég hefði komið út af Sex and the city myndinni án þess að hafa upplifað eina einustu tilfinningu, þessir þættir og þessir bíómynd eru náttúrulega bara snilld. 90% kvenna finna sig örugglega pottþétt í einhverju af því sem þessar ágætu vinkonur hafa fram að færa. Pottþétt. 10% kannski ekki, en það er líka bara allt í lagi.
Ég er hins vegar glöð að ég fór, ég hló, ég grét smá, ég var glöð og ég var sár, en ég fékk svör. Ekki bara svör við ráðgátum vinkennanna heldur skildi ég sjálf margt sem ég er að upplifa eða hef upplifað. Æji þetta er kannski stupid og grunnhyggið… en hey, svona eru bara mínar tilfinningar.

ever thine,
ever mine,
ever ours.