Er í undarlegu móki í stofunni á Bergþórugötunni að horfa á söngvakeppni RÚV afspyrnu léleg... auglýsingar á milli þar sem maður kemur reglulega fyrir í sennilega mest sýndu auglýsingu allra tíma á Íslandi, mig langar ýmist til að hlæja bara eða skellihlæja.
Er búin að eyða deginum á Kofa Tómasar frænda, ekki bara deginum heldur líka bara meira og minna öllum mínum stundum síðustu vikuna, ekki svo slæmt samt. Æi þið vitið hvað ég er að meina... er mjög flöbbs og lítið skemmtileg akkúrat núna, glápi bara á keppnina og sé síðan til hvað gerist... you never know!