I'm blue, dabididabidi dabidi dabi du dabidi dabidai...

Komiði sæl. Ég heiti Eva og ég er sjálfstæðiskona!!! Ég er flokksbundin sjálfstæðiskona gegn vilja mínum. Here's my story...
Í haust fékk ég símtal frá vinkonu minni. Hún er blá. Vinkonan bláa spurði mig hvort ég væri til í að leggja vini hennar lið og styðja hann til framboðs til formanns Heimdalls. Ég kannaðist við strákinn og ákvað að segja bara jú (samt meira til að losna við vinkonuna því hún getur talað alveg eeeeendalaust). Hún tók niður kennitöluna mína og sagði að það yrði haft samband við mig þegar nær dregi kosningum. Þegar kosningadagurinn rann upp ákvað ég að gefa skít í þetta og fór aldrei að kjósa, hélt að ég væri blessunarlega laus úr þessu máli. En NEI! Einsog flestum er kunnugt urðu þessar kosningar eitt heljarinnar fjölmiðlafár og vesen. Þar sem spilling og sori eru ekkert nýmæli innan Sjálfstæðisflokksins kippti ég mér ekki mikið upp við þetta og hló bara að vitleysunni. Nokkrum vikum seinna þegar málið var fallið í skuggann á nýjum hneykslismálum fékk ég bréf í bláu umslagi. Þar var mér tjáð að ég væri ekki meðlimur í Heimdalli en gæti auðveldlega skráð mig með því að fylla út e-h eyðublað. Ég henti bæði bréfinu og eyðublaðinu í ruslið ásamt Hagkaupsbæklingnum og bréfi um viðbótar lífeyrissparnað. En viti menn! 3 vikum síðar fæ ég annað blátt umslag í gegnum lúguna, það er frekar þykkt og þegar ég opna það hrynur úr því stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins. Einnig er þar glæsilegt plagg úr fínum pappír með gullbryddingum í endunum. Milli gullbryddinganna blasir þetta við mér: "Kæra Eva, velkomin í Sjálfstæðisflokkinn" Svo kemur eitthver háfleyg ræða um kosti og ágæti sjálfstæðismanna frá örófi alda. Undir allt heila klabbið skrifar svo enginn annar en Hr. Davíd Oddsson!!!
Piff... Eftir ítrekaðar, misheppnaðar tilraunir til að ná sambandi við skrifstofu Sjálfstæðisflokksins til að segja mig úr Flokkinum hef ég gefist upp og sé fram á að verða skráð Kapítalisti og hægrisinni allt mitt líf. Ekki misskilja mig, ég hef svosum ekkert mikið á móti Sjálfstæðisflokknum yfirleitt, ekki frekar en nokkrum öðrum flokkum. Ég hef bara ekki endanlega myndað mér skoðun á þessum málum ennþá.
Ég sé bara framá að vera flokksbundin núna gæti komið sér illa í framtíðinni.
Hver veit nema ég flytji til Kúbu og komi mér í mjúkinn hjá Kastró. Reyki með honum vindla og segi honum frá litlu eskimóaþjóðinni í norðri sem sárvantar nýjan leiðtoga eftir að forseti lýðveldisins og forsætisráðherra slátruðu hvor öðrum í blóðugum hólmgöngubardaga á Austurvelli. Kastró myndi þarna sjá sér leik á borði og taka völdin í sínar hendur. Þar sem það var ég sem benti honum á þetta einstaka tækifæri gerir hann mig að aðalritara Flokksins á Íslandi. Allt mun ganga að óskum og ég veð í peningum meðan öreigarnir þræla fyrir mig í naglaklippuverksmiðjunni. Þar til dag einn fer Kastró að grúska í gömlum pappírum erkióvinarins, Kapítalistanna, og finnur þar skráningu um aðild mína í flokki andskotans. Ég yrði drepin hraðar en samkynhneigður gyðingur í WW2!
... Svo gæti líka verið að aðild mín í Sjálfstæðisflokknum tryggi mér örugga framtíð í einbýlishúsi á Nesinu, með hvíta girðingu og hund í bakgarðinum... hver veit!

góðar stundir
-Eva

ÉG ÞOLI EKKI...
Papriku