Sumar bloggsíður stelst ég til að lesa... ég stelst svo mikið til að lesa þær að ég þori ekki að skoða þær í skólanum af ótta við að einhver sem þekkir fólkið sem á þessar bloggsíður verði vitni að þessum feluleik mínum og ég myndi allldrei meika það :) en alveg come to think of it, þá eru þetta jú bloggsíður og öllum leyfilegt að lesa ekki satt?
Þetta er bara einhver forvitni sem blundar í manni held ég, líf sem maður deildi í fortíðinni, gamlar vinkonur, gömul deit... jah það er líka pínu lítið spennandi að vera svona felu-blogg-lesari... ætli það séu einhverjir að stelast til að lesa mitt blogg?? jah daginn sem þeir kommenta hjá mér þá skal ég kommenta hjá þeim þar sem ég stelst ;) hahah fuss ætli það sé ekki einhver oflærdómur í gangi á þessum bæ...

ég og kristín fórum í leikhús í kvöld og það eina sem við sáum var álpappír og mjög svo egósentrísk einræða Hilmis Snæs... fuss ekki meir.

Jæja best að halda áfram að vinna verkefnið um route 66...