Ég er lasin. Ohhhh það er svo leiðinlegt að vera lasin, og það á svo alltof illa við mig. Ég eyddi náttúrulega hálfu sumrinu í að vera þannig séð óvinnuhæf, sem hjá mér þýðir að ég gat ekki tekið þátt í brjálæðinu 400% eins og ég ætlaði að gera upphaflega, heldur bara smá. Og mér finnst þessi mánuður sem ég gat ekkert gert bara duga fyrir veikindadaga næstu árin. Mér leiðist svo mikið og mér finnst svo leiðinlegt að vera kyrr og ein og allt. Blargs..... Þuríður er eeeekki hress með þetta.
Ég hef örugglega óvart látið eitthvað ofan í mig af því sem ég má ekki borða. Ég er svoleiðis lasin. Sjitt.... ef það er það þá fer ég sko algjörlega að passa mig enn betur á hvað ég set ofan í mig... sem þýðir að ég þarf að vera ennþá duglegri í ræktinni svo dæmið gangi upp. Því ef maður borðar ekkert, eða næstum ekkert, ok jú ég borða hluti.
Ég borða hnetur, og brokkolí og blómkál og maís.... oooog hnetusmjör og speltkex. Vínber og jarðarber.... kannski ekkert ofsalega mikið fjölbreyttara sko. En þetta er ekkert grín þegar maður er bara settur í matarbann. Og skyldaður til að stunda líkamsrækt! Síðast þegar ég stundaði líkamsrækt af einhverju viti var þegar ég var 14 ára og æfði ballett 6 daga vikunnar 2 tíma á dag... það eru sko 9 ár síðan. Ég fór ekki einu sinni í leikfimitíma í framhaldsskóla..... það er kannski ekki skrítið að ég sé í eins slæmu formi og ég er... Hvað sem því nú skiptir þá á ég núna kort í Bjarg sem er líkamsræktarstöð við hliðina á húsinu mínu. Þarf að byrja rólega út af fótunum og húðsjúkdómnum og öllu dótinu, en María er æst í að fá mig með sér í boxercise tíma svo ég hef eitthvað að stefna að í snatri skilst mér.
Horfði áðan á Knocked up myndina... fáránlega fyndin, ég sat hérna ein og hló alveg rosalega mikið upphátt að henni og var vandræðaleg þess á milli. Váááá, mynd eins og þessi ætti að fá allar stúlkur til að hugsa sig tvisvar um áður en þær fara að leggja lag sitt við ókunnuga menn sem þær eru ekki tilbúnar að fara út í barneignir með....
Æji ætli ég láti þetta ekki bara gott heita. Það væri ekkert leiðinlegt að fá kveðjur sko. Sérstaklega í veikindunum. Mig langar kannski bara að sjá hverjir hugsa til mín, það dugir alveg ótrúlega langt :)
Ég hef örugglega óvart látið eitthvað ofan í mig af því sem ég má ekki borða. Ég er svoleiðis lasin. Sjitt.... ef það er það þá fer ég sko algjörlega að passa mig enn betur á hvað ég set ofan í mig... sem þýðir að ég þarf að vera ennþá duglegri í ræktinni svo dæmið gangi upp. Því ef maður borðar ekkert, eða næstum ekkert, ok jú ég borða hluti.
Ég borða hnetur, og brokkolí og blómkál og maís.... oooog hnetusmjör og speltkex. Vínber og jarðarber.... kannski ekkert ofsalega mikið fjölbreyttara sko. En þetta er ekkert grín þegar maður er bara settur í matarbann. Og skyldaður til að stunda líkamsrækt! Síðast þegar ég stundaði líkamsrækt af einhverju viti var þegar ég var 14 ára og æfði ballett 6 daga vikunnar 2 tíma á dag... það eru sko 9 ár síðan. Ég fór ekki einu sinni í leikfimitíma í framhaldsskóla..... það er kannski ekki skrítið að ég sé í eins slæmu formi og ég er... Hvað sem því nú skiptir þá á ég núna kort í Bjarg sem er líkamsræktarstöð við hliðina á húsinu mínu. Þarf að byrja rólega út af fótunum og húðsjúkdómnum og öllu dótinu, en María er æst í að fá mig með sér í boxercise tíma svo ég hef eitthvað að stefna að í snatri skilst mér.
Horfði áðan á Knocked up myndina... fáránlega fyndin, ég sat hérna ein og hló alveg rosalega mikið upphátt að henni og var vandræðaleg þess á milli. Váááá, mynd eins og þessi ætti að fá allar stúlkur til að hugsa sig tvisvar um áður en þær fara að leggja lag sitt við ókunnuga menn sem þær eru ekki tilbúnar að fara út í barneignir með....
Æji ætli ég láti þetta ekki bara gott heita. Það væri ekkert leiðinlegt að fá kveðjur sko. Sérstaklega í veikindunum. Mig langar kannski bara að sjá hverjir hugsa til mín, það dugir alveg ótrúlega langt :)
<< Home